
Olympische Spelen van 1992 in Barcelona ging de geschiedenis in als een echte mijlpaal voor de stad.
Een van de meest definiëren aspecten was de oprichting van kilometers van kunstmatige stranden, die zich uitstrekken van Barceloneta Beach naar Nova Mar Bella.
De organisatoren van de Olympische Spelen van 1992 wilde meer dan alleen een sportieve erfenis te bereiken.
Hun belangrijkste doel was om de games te gebruiken voor een enorme Barcelona stedelijke vernieuwing plan, met behulp van publieke middelen om de infrastructuur van de stad te verbeteren.
Het eerste voorbeeld is de Port Olympic kust, die een semi verlaten gebied op dat moment was.
Dit werd omgezet in mijl van het strand waar restaurants, bars en cafés nu gedijen.
Nieuwe havens werden gecreëerd en nieuwe metrolijnen geïnstalleerd.
Boven op de heuvel in Montjuïc enkele van de meest iconische Olympische locaties in de geschiedenis werden gebouwd en nog steeds trekken duizenden bezoekers per jaar.
De Estadi Olímpic Lluís Companys was de thuisbasis van de lokale Barcelona voetbalclub RCD Espanyol en nu gastheren diverse sportevenementen.
Palau Sant Jordi gastheer van de artistieke gymnastiek, volleybal finale en handbal finale van de Olympische Spelen van 1992.
Tot op de dag is het nog steeds gebruikt voor multi-doeleinden, en heeft steeds vooral populair als een poppodium voor grote naam bands en artiesten.
Een van de meest iconische beelden van de Spelen van 1992 is het prachtige decor voor het duiken concurrentie gehouden op de Piscina Municipal de Montjuïc zwembad. Als de duikers bereid om te duiken, zouden de toeschouwers een panoramisch uitzicht over Barcelona en de Sagrada Familia te zien. Dit zwembad is open voor het publiek in de zomer, dus als je van plan bent een bezoek aan Barcelona in de komende maanden zeker om het te controleren!
Nieuwe stranden (voorstellen dat!), Monumenten en openbare moderne kunst sculpturen waren ook een blijvende erfenis van de Olympische Spelen in Barcelona.
Een van de favorieten met toeristen en strandgangers is standbeeld van een gigantische gouden vis gebaseerd dicht bij het Casino en vlak bij een van de geregenereerde stranden van Barceloneta, speciaal gemaakt voor de Olympische Spelen van 1992 in Barcelona Frank Gehry's.
De vis is uitgegroeid tot een van de symbolen van de post-Olympische Barcelona, het is 56 meter lang en 35 meter hoog.
Het zonlicht weerspiegelt perfect in de schalen van deze sculptuur met uitzicht op de waterkant van de Olympische jachthaven en de omliggende stranden.
Imago van Barcelona de Olympische Spelen van Barcelona veranderd wereldwijd, van een 'lokale' Europese stad naar een 'global' toeristische stad. De stad trekt vele duizenden nieuwe bezoekers en wordt nu beschouwd als een van de top tien toeristische steden in de wereld. Hoewel niet altijd populair bij de lokale bevolking wordt erkend (nog meer in het huidige economische klimaat) die toeristen zijn van levensbelang voor deze stad. Als het niet voor de Olympische Spelen van 1992 in Barcelona die we kennen en liefde in een heel andere stad had kunnen zijn.